گل مریم سر بزار بر شانه ام
تا آتش عشق گیرد کاشانه ام
در آغوشم بمان گل سپید
باش عزیز دلم و خانم خونه ام
آرزویی نماند با این آرامش
از حسرت نمیشه خیس گونه ام
به هر گوشه بنگری غمی نمی بینی
دیگه آه و ناله ای نیست در سینه ام
گل سپید و مهربونم گل مریمم...
نظرات شما عزیزان:
maryam
ساعت22:24---17 تير 1391
در ســــتایش ِ چشــــمهایــت
شــعری نــمیتوان گفت
خاضـــعانه
تنــها بــاید
تماشـــا کــرد ، مســت شد ، رهــا شد ...
.
.
.
maryam
ساعت22:11---17 تير 1391
دلـتـنـگـی هــا
گـاه از جـنـسِ اشـک انـد و گـاه از جـنـسِ بـغـض ؛
گـاه سـکـوت مـی شـونـد و خـامـوش مـی مـانـنـد
گـاه هـ ـ ـق هـ ـ ـق مـی شـونـد و مـی بـارنـد . .
دلـتـنـگـیِ مـن بـرایِ تـو امـّـا
جـنـسِ غـریـبــی دارد . . .
|