خیال نمیکردم که تو....

خیال نمیکردم که تو یه روز عزیز من بشی،،،


از این خزون بی کسی راه گریز من بشی،،،


به فکر من نمیرسیبد اصلا" بدونی عشق چیه،،،


اونی که دنبال هوس یا اونکه عاشقه کیه،،،


مگه میشه تو رو دید و به تو از دورنگیا گفت،،،


تو رو باید دید و باید به تو از قشنگیا گفت،،،


مگه میشه که دروغ گفت به تویی که نازنینی،،،


تو خودت میشناسی عشق و هر کجا اونو ببینی،،،


خیال نمیکردم که تو یه روز همه کسم بشی،،،


با من بیکس و غریب یه روزی همقسم بشی،،،


اصلا" نمیومد بهت که عشق و حتی بشناسی،،،


اما دیدم که مثل تو عاشق نمیشه هیچ کسی،،،


شبهای درازیست که در خلوت دل بیدارم،،،


در بزم غریبانه ای از عشق تو دعوت دارم***

[+] نوشته شده توسط Maryam در 1:8 | |

من می مانم

 نازدانه دلم

همه رفتند...

همه آرام می آیند و آرام می روند

بی آنکه بدانند چطور شیشه دل ما را می شکنند.

همه می روند...

بی آنکه نگاهی به عقب اندازند که من... که تو...

که همه ما پشت پنجره چشم براهیم

همه می روند...

نازنینم اما من همیشه با تو می مانم

تا پشت پنجره به انتظارم ننشینی

با تو می مانم تا پنجره غم گرفته دلت را شاد کنم

من در کنارت هستم

سرت را بر شانه ام بگذاز

من می مانم...

برای مریم م...

[+] نوشته شده توسط pejman در 12:44 | |

ادیسون

ادیسون در سنین پیری پس از اختراع لامپ، یكی از ثروتمندان آمریكا به شمار میرفت و درآمد سرشارش را تمام و كمال در آزمایشگاه مجهزش كه ساختمان بزرگی بود هزینه می كرد.

 این آزمایشگاه، بزرگترین عشق پیرمرد بود. هر روز اختراعی جدید در آن شكل می گرفت تا آماده بهینه سازی و ورود به بازار شود.

 در همین روزها بود كه نیمه های شب از اداره آتش نشانی به پسر ادیسون اطلاع دادند، آزمایشگاه پدرش در آتش می سوزد و حقیقتاً كاری از دست كسی بر نمیآید و تمام تلاش مأموان فقط برای جلوگیری از گسترش آتش به سایر ساختمانها است. آنها تقاضا داشتند كه موضوع به نحو قابل قبولی به اطلاع پیرمرد رسانده شود.

 پسر با خود اندیشید كه احتمالاً پیرمرد با شنیدن این خبر سكته میكند و لذا از بیدار كردن او منصرف شد و خودش را به محل حادثه رساند و با کمال تعجب دید كه پیرمرد در مقابل ساختمان آزمایشگاه روی یك صندلی نشسته است و سوختن حاصل تمام عمرش را نظاره می كند.

 پسر تصمیم گرفت جلو نرود و پدر را آزار ندهد. او میاندیشید كه پدر در بدترین شرایط عمرش بسر میبرد.

 ناگهان پدر سرش را برگرداند و پسر را دید و با صدای بلند و سر شار از شادی گفت: پسر تو اینجایی؟ میبینی چقدر زیباست! رنگ آمیزی شعله ها را میبینی؟ حیرت آور است! من فكر میكنم كه آن شعله های بنفش به علت سوختن گوگرد در كنار فسفر به وجود آمده است! وای! خدای من، خیلی زیباست! كاش مادرت هم اینجا بود و این منظره زیبا را میدید. كمتر كسی در طول عمرش امكان دیدن چنین منظره زیبایی را خواهد داشت! نظر تو چیست پسرم؟

 پسر حیران و گیج جواب داد: پدر تمام زندگیت در آتش میسوزد و تو از زیبایی رنگ شعله ها صحبت میكنی؟

 چطور میتوانی؟ من تمام بدنم میلرزد و تو خونسرد نشسته ای؟

 پدر گفت: پسرم از دست من و تو كه كاری بر نمیآید. مأمورین هم كه تمام تلاششان را میكنند. در این لحظه بهترین كار لذت بردن از منظرهایست كه دیگر تكرار نخواهد شد!

 در مورد آزمایشگاه و باز سازی یا نو سازی آن فردا فكر میكنیم! الآن موقع این كار نیست!

 به شعله های زیبا نگاه كن كه دیگر چنین امكانی را نخواهی داشت!

 فردا صبح ادیسون به خرابه ها نگاه کرد و گفت: "ارزش زیادی در بلا ها وجود دارد. تمام اشتباهات ما در این آتش سوخت. خدا را شکر که میتوانیم از اول شروع کنیم."

 توماس آلوا ادیسون سال بعد مجدداً در آزمایشگاه جدیدش مشغول كار بود وهمان سال یكی از بزرگترین اختراع بشریت یعنی ضبط صدا را تقدیم جهانیان نمود. آری او گرامافون را درست یك سال پس از آن واقعه اختراع کرد.

 ارزش زیادی در بلاها وجود دارد چون تمام اشتباهات در آن از بین میرود.

[+] نوشته شده توسط pejman در 12:13 | |

عشق من..

عشق من ، تو را در میان خویش گرفته ام ، من که از آغازش هم عاشق تو بوده ام
من که در تمام سختی ها در کنارت بوده ام
تو چقدر خوبی که تا اینجا هم از دلت راضی بوده ام…
شب میشود و دلتنگی هایم بیشتر ، چرا نمی رسد فردا ، چند قطره اشک هم بیشتر….
فردا برسد و باز تو بیایی ، من تو را ببینم و تو با عشق کنارم بمانی …
عشق زیبای تو ، من عاشقم ، تمام احساستم به حساب قلب تو
خوب هوای قلبم را داری ، همین را میخواستم از خدا
تو چه احساس زیبایی داری ، همین است که همیشه شادم
همین است که همیشه با آرامش شبها را میخوابم….
عشق تو اینجاست در قلبم ، قلبی که درگیر است با یادت
خودت هم میدانی خیلی وقت است که میخواهمت
عشق من ، سرت را بگذار بر روی شانه هایم ، بگذار سکوت باشد بینمان تا بشنوم صدای نفسهایت
تا برسم به جایی که در بر بگیرم تمام احساسات زیبایت را…
احساسی از تو ، که با آن به اینجا رسیده ام
که من هم مثل تو با احساس شدم و در ساحل دلت امواج مهربانت را در میان گرفته ام
با تو همیشه در اوج عشق به سر میبرم ، با تو هر جا که بخواهی میروم
با تو عاشقم و همیشه به قلبت عشق میدهم…
عشق میدهم تا عاشقانه بمانیم
تا هر جا رفتیم در آغوش هم ، این شعر را برای هم عاشقانه بخوانیم…..

[+] نوشته شده توسط pejman در 6:54 | |

من همانم!

هر شب مرا با خود میبری

میبری به جایی که تاریک است و روشنایی آن تویی

هرشب مرا به اوج میبری

میرسیم به جایی که نگاهت همیشه آنجا بود

ما یکی شده ایم با هم

همیشگی شده عشقمان، بگو از احساست برای من…

همیشه میگویم تو تا ابد برایم یکی هستی 

یکی که عاشقانه دوستش دارم ، یکی که برایم یک دنیاست….

دنیای زیبایی که درون آنم

ببین یک دیوانه دائم نگاهش به چشمان توست

من همانم!

[+] نوشته شده توسط pejman در 21:13 | |

به خاطر تو

 به خاطر روی زیبای تو بود
که نگاهم به روی هیچ کس خیره نماند
به خاطر دستان پر مهر و گرم تو بود
که دست هیچ کس را در هم نفشردم
به خاطر حرفهای عاشقانه تو بود
که حرفهای هیچ کس را باورنداشتم
به خاطر دل پاک تو بود
که پاکی باران را درک نکردم
به خاطر عشق بی ریای تو بود
که عشق هیچ کس را بی ریا ندانستم
به خاطر صدای دلنشین تو بود
که حتی صدای هزار نی روی دلم ننشست
و به خاطر خود تو بود
فقط به خاطر تو!

[+] نوشته شده توسط pejman در 1:41 | |

یارانه1

با هدفمند شدن یارانه ها ، ریختن آب پشت مسافر حرام است !
همان تف کافیست !

آنکه دائم هوس سوختن ما می کرد کاش بنزیِن مرا نیز مهیا می کرد!
پمپ بنزیِن و صف و کارت و منِ پیت به دست کاش می آمد و از دور تماشا می کرد !

غم مخور دوران بی پولی به پایان می رسد / دارد این یارانه ها استان به استان می رسد!

پول گاز را جدا می دهیم، پول نان را جدا
.
.
.
 یادش به خیر یه روزی بهش می‌خندیدیم

یارو میره نون وایی می پرسه این نونا چنده  شاطر بهش قیمت میده
یارو میگه حالا ما بریم یه دوری بزنیم، مزاحم میشیم دوباره !!!

یك سؤال به سئوالات مراسم ازدواج اضافه شد: عروس خانم روزانه  چه مقدار نان می‌خورند!؟!

عمریست دلم چو صید دربند شده! ای دوست مگر قیمت دل چند شده ؟ 
سنگین شده سایه ات کجایی ؟ نکند یارانه ی عشق هم هدفمند شده؟

چندی بعد: پسرم شما یادتون نمیاد، ما یه زمانی آبگوشت رو با نون میخوردیم.. 

چرك كف دست ای پول ، زنده می كنی مرده من ساده بگویم این ، یارانه دلو برده
درمان همه درد است ، معشوق همه عالم بعد سال ها امروز ، جیب من شده گنده

بعد از ۳ برابر شدن قیمت نان و آب  اعلام شد :
نظافت هیچ ربطی به ایمان ندارد!
رمضان به ۶ ماه افزایش یافت !
مهمان دشمن خداست !

اگر تبعیدت کردن باهاتم ، اگر شکنجت کردن باهاتم
اگر اعدامت کردن باهاتم
ولی اگر بنزین خواستن ، من با اونام ! گفته باشم !

[+] نوشته شده توسط pejman در 20:59 | |

حروف ع ش ق

 تمام راهها را بسوی جاده ی تنهایی می پویم

و در اضطراب گلبوته های جدایی

چشمانم را بسوی صداقت پروانه های شهر عشق آذین می بندم

به تو فکر می کنم که چگونه در گلزار وجودم آشیان کردی

و بر تاروپود تنم حروف عشق را ترنم نمودی

پس باورم کن که به وسعت دریا و به اندازه ی زیبایی چشمانت

هنوز در من شمعی روشن است

و من…

در انتهای غروب نگاهم را بسوی مشرق چشمانت دوخته ام

تا مگر بازتاب صداقتمان در دستان

تو تجلی کند …!!!

[+] نوشته شده توسط pejman در 16:51 | |

خلوص پیر زنی که به کلیسا میرفت

یکشنبه بود و طبق معمول هر هفته خانم نسبتا مسن محله،  داشت از کلیسا برمیگشت ...

یکشنبه بود و طبق معمول هر هفته خانم نسبتا مسن محله، داشت از کلیسا برمیگشت …

در همین حال نوه اش از راه رسید و با کنایه بهش گفت :

مامان بزرگ ، تو مراسم امروز ، پدر روحانی براتون چی موعظه کرد ؟!

خانم پیر مدتی فکر کرد و سرش رو تکون داد و گفت :

عزیزم ، اصلا یک کلمه اش رو هم نمیتونم به یاد بیارم !!!

نوه پوزخندی زد و بهش گفت :

تو که چیزی یادت نمیاد ، واسه چی هر هفته همش میری کلیسا ؟!!

مادر بزرگ تبسمی بر لبانش نقش بست.

خم شد سبد نخ و کامواش رو خالی کرد و داد دست نوه و گفت :

عزیزم ممکنه بری اینو از حوض پر آب کنی و برام بیاری ؟!

نوه با تعجب پرسید : تو این سبد ؟ غیر ممکنه

با این همه شکاف و درز داخل سبد آبی توش بمونه !!!

رزی در حالی که تبسم بر لبانش بود اصرار کرد : لطفا این کار رو انجام بده عزیزم

دخترک غرولند کنان و در حالی که مادربزرگش رو تمسخر میکرد

سبد رو برداشت و رفت ، اما چند لحظه بعد ، برگشت و با لحن پیروزمندانه ای گفت :

من میدونستم که امکان پذیر نیست ، ببین حتی یه قطره آب هم ته سبد نمونده !

مادر بزرگ سبد رو از دست نوه اش گرفت و با دقت زیادی وارسیش کرد گفت :

آره، راست میگی اصلا آبی توش نیست اما بنظر میرسه سبده تمیزتر شده ، یه نیگاه بنداز …!

[+] نوشته شده توسط pejman در 16:42 | |

همین که هستی...

همین که لابلای کلماتم

نفس میکشی

راه میروی

در آغوشم میگیری

همین که پناه  واژه هایم شده ای

همین که سایه ات هست

همین که کلماتم از بی "تو"یی

یتیم نشده اند

کافی‌ست برای یک عمر آرامش

باش...

حتی همین قدر دور

حتی همین قدر دست نیافتنی..!

[+] نوشته شده توسط pejman در 21:10 | |

مهربانم..

مهربانم

با تو عهدی ميبندم نا گسستنی

فراموش نشدنی و ماندگار

قلبم را به تو هدیه میدهم

به تو که سر تا پای وجودت را ذرّه ذرّه دوست ميدارم

به تو که روحت را

[+] نوشته شده توسط Maryam در 18:19 | |

عاشقتم..

[+] نوشته شده توسط Maryam در 17:51 | |

قبله من

قبله من  
چه قدر ساده و آرام،
چه قدر صبور و صميمي،
تو در من آميختي.
باور کن تو را در اولين نماز نخوانده جستجو کردم
که هنوز به قنوت گريه نرسيده سلامم دادي.
بعد...
من ماندم و دستان پر دعايي
که به آسمان پر استجابت چشمانت آويخته شد.
اصلا بيا و تو بگو...
تو بگو کدامين سو قبله ي من است!؟

[+] نوشته شده توسط pejman در 1:45 | |

راز زندگی

در افسانه ها آمده روزي که خداوند جهان را آفريد فرشتگان مقرب را به بارگاه
خود فرا خواند و از آنها خواست تا براي پنهان کردن راز زندگي پيشنهاد بدهند∙
يکي از فرشتگان به پروردگار گفت:خداوندا آنرا در زير زمين مدفون کن∙
فرشته ديگري گفت آن را در زير درياها قرار بده∙
و سومي گفت راز زندگي را در کوهها قرار بده∙
ولي خداوند فرمود اگر من بخواهم به گفته هاي شما عمل کنم فقط تعداد
کمي از بندگانم قادر خواهند بود آن را بيابند در حالي که من مي خواهم راز
زندگي در دسترس همه بندگانم باشد∙
در اين هنگام يکي از فرشتگان گفت فهميدم کجاهي خداي مهربان راز
زندگي را در قلب بندگانت قرار بده زيرا هيچ کس به اين فکر نمي افتد که
براي پيدا کردن آن بايد به قلب و درون خودش نگاه کند∙
و خداوند اين فکر را پسنديد∙

[+] نوشته شده توسط pejman در 1:33 | |

شب و روز

شب که مي رسد به خودم وعده مي دهم
که فردا صبح حتما به تو خواهم گفت
صبح که فرا مي رسد و نمي توانم بگويم
رسيدن شب را بهانه ميکنم
و باز شب مي رسد و صبحي ديگر
و من هيچ وقت نمي توانم حقيقت را به تو بگويم
بگذار ميان شب و روز باقي بماند که
چه قدر
دوست دارم......

[+] نوشته شده توسط pejman در 20:46 | |

وجود تو

زندگی یعنی همین امروز همین حالا

یعنی در آغوشت تا همیشه تا فردا

زندگی یعنی نگاه تو

کوک کردن قلبم با صدای تو

دل دادن به آهنگ دل پاکت

سرور و عشق در فضایی ساکت

زندگی یعنی همین دم

که از دلتنگم

می دانی

از این حسم عشق را می خوانی

زندگی یعنی داشتن قلب پرستو

در این وادی پست و ناهنجار تو در تو

[+] نوشته شده توسط pejman در 1:9 | |

عشــــــــــــق..

 هـنـوز هـم گـاهیــ

 بی آنکـه بـخـواهَمْ... ^{دلـتـَنـگـت} میـ شَـوَم...

 دلـتـنـگِ بـودنَـتْ...

حـَتـی هـَمـان بــودنِ کمْ رنـگـت...

خـیـلیــ وقْـت بـود کـه دلـَم میـ خـواست بـگویـم

 دوسـتـَتْ دارَم........ 

تــــو که غَـریـبـه نیــستـیــ

دیــگر نـمیـ توانم خودم را به آن راهی که

نمیـ دانـم کـجـاسـت بــــزنـــم...

دلــم هـمـان راهیــ را میـ خـواهـد

که تــــــــو در امــتـدادش ایـستــاده بـــاشی.

هــمـانْ تـمـامِ راه هـایی کـه میـ گـویـنـد به

 عــِـــــشـــــــقْ

خــتـــم میـ شــود.

تقدیم به کسی که عزیزترینه برام

[+] نوشته شده توسط در 22:15 | |

گل مریم

گل مریم سر بزار بر شانه ام

تا آتش عشق گیرد کاشانه ام

در آغوشم بمان گل سپید

باش عزیز دلم و خانم خونه ام

آرزویی نماند با این آرامش

از حسرت نمیشه خیس گونه ام

به هر گوشه بنگری غمی نمی بینی

دیگه آه و ناله ای نیست در سینه ام

گل سپید و مهربونم گل مریمم...

[+] نوشته شده توسط pejman در 21:27 | |

چگونه...؟

چگونه دوستت دارم ؟
بگذار بشمرم . . .
تو را به عمق و عرض و طول دوست دارم
با احساسات نامرئی
به اندازه پایان هستی
من تو را مثل هر روز دوست دارم
مثل نیاز انسان به آفتاب و شمع
تو را آزادانه دوست دارم
مثل تلاش انسان برای رسیدن به حق
تو را خالصانه دوست دارم
مثل احساس بعد از دعا
تو را با اندوه قدیمی
و ایمان کودکی ام دوست دارم
با عشقی که سال ها گم کرده ام
با نفسم و با معصومیت از دست رفته ام
با اشک ها ، لبخندها
و تمام هستی ام
و اگر خدا بخواهد
بعد از مرگم
تو را بیش از این ها دوست خواهم داشت . . .

[+] نوشته شده توسط Maryam در 22:42 | |

دوستت دارم

شاید باز هم همان ملال همیشگی تو به سراغم آمده اینبار فقط قطعه ای کوچک برایت می نویسم چون بغضم بیش از این امان نمی دهد 
من تورا از کوچه های حسرت گرفته ام
از تمام شب های تنهایی
از لحظات تودرتوی دلهره 
از عذاب دقایق بی کسی 
از تمام سالهای ...............
بگذریم 
یک کلام دوستت دارم!

[+] نوشته شده توسط pejman در 15:1 | |

امشب دلم میخواهد

امشب دلم ميخواهد

به كسي بگويم"" دوستت دارم.""

تو نهراس و آنكس باش.

بگذار با هر آنچه در توان دارم

همين امشب به تو ثابت كنم كه دوستت دارم

بگذار برايت نقش آن دلباخته اي را بازي كنم كه

لحظه اي دور از محبوب خويش زندگي را نميتواند

بگذار همچون معشوقي كه براي وصال معشوقش

جان ميدهد برايت جان دهم

بگذار همين امشب پيش پايت زانو بزنم

و تو را ستايش كنم

بگذار در تاريكي به تو لبخند بزنم

نگذار زمان از دستم برود

و تو را درنيابم

ميخواهم بينديشي كه همين امشب

غير از من كسي ديوانه تو نيست

هرچند كه جاهلانه فكري باشد

كمي بيشتر با من

و همين امشب بگذار خيال كنم

كه جز تو كسي نيست

همين يك امشب را بگذار نقش بازي كنم

نقش حقيقت را

همان كه دور از تو بارها رو به روي آينه تمرين كرده ام

اي آخرين !

دوستت دارم....!

تقدیم به مریم

[+] نوشته شده توسط pejman در 22:0 | |

اشک...

یك پسر كوچك از مادرش پرسید : چرا گریه می كنی؟
مادرش به او گفت: زیرا من یك زن هستم...
پسر بچه گفت: من نمی فهمم!
مادرش او را در آغوش گرفت و گفت: تو هیچگاه نخواهی فهمید!
بعدها پسر كوچك از پدرش پرسید: چرا مادر بی دلیل گریه می كند؟
پدرش تنها توانست به او بگوید : تمام زنها برای هیچ و پوچ گریه می كنند!
پسر كوچك بزرگ شد و به یك مرد تبدیل گشت ولی هنوز نمی دانست چرا زن هابی دلیل گریه می كنند?

بالاخره سوالش را برای یك فرشته مطرح كرد و مطمئن بود كه فرشته جواب را می داند

او از فرشته پرسید: چرا زن ها به آسانی گریه می كنند؟
فرشته گفت خدا زمانی كه زن را خلق كرد می خواست كه او موجود به خصوصی باشد بنابراین شانه های او را آن قدر قوی آفرید تا بار همه دنیا را به دوش بكشد و همچنین شانه هایش آن قدر نرم باشد كه به بقیه آرامش بدهد ...
به او یك نیروی درونی قوی داد تا توانایی تحمل زایمان بچه هایش را داشته باشد وقتی آن ها بزرگ شدند توانایی تحمل بی اعتنایی آن ها را نیز داشته باشد!
به او توانایی داد كه در جایی كه همه از جلو رفتند نا امید شده اند او تسلیم نشود و همچنان پیش برود به او توانایی نگهداری از خانواده اش را داد حتی زمانی كه مریض یا پیر شده است بدون این كه شكایتی بكند ...

به او عشقی داده كه در هر شرایطی بچه هایش را عاشقانه دوست داشته باشد حتی اگر آنها به او آسیبی برسانند . به او توانایی داد كه شوهرش را دوست داشته باشد و از تقصیرات او بگذرد و همیشه تلاش كند تا جایی در قلب شوهرش داشته باشد به او این شعور را داد كه درك كند. یك شوهر خوب هرگز به همسرش آسیب نمی رساند اما گاهی اوقات توانایی همسرش را آزمایش می كند و به او این توانایی را داد كه تمامی این مشكلات را حل كرده و با وفاداری كامل در كنار شوهرش باقی بماند و در آخر به او اشك هایی دادم كه بریزد این اشك ها فقط مال اوست و تنها برای استفاده اوست در هر زمانی كه به آنها نیاز داشته باشد او به هیچ دلیلی نیاز ندارد تا توضیح دهد چرا اشك می ریزد
فرشته گفت: زیبایی یك زن در چشمانش نهفته است زیرا چشم های او دریچه روح اوست و در قلب او جایی كه عشق او به دیگران در آن قرار دارد....

[+] نوشته شده توسط Maryam در 14:41 | |

دوستت دارم!

یه لحظه احساس کردم که چه‌ قدر دوستت دارم و به اندازه‌ی همون دوست داشتن دلم برات تنگ شده برای بودنت نیستی ، اما همیشه هستی! چه حس خوبی... آیا هیچکس دیگه‌ای هم میتونه این قدرت بودن تورو داشته باشه در نبودن؟ همیشگی ترین من! دوستت دارم. همیشه باش...

[+] نوشته شده توسط pejman در 20:42 | |

خانه تکانی دلت مبارک

 فقط از لا به لای اشتباه هایت، یک تجربه را بیرون بکش

قاب کن و بزن به دیوار دلت ...

دلت را محکم تر اگر بتکانی

تمام کینه هایت هم می ریزد

و تمام آن غم های بزرگ

و همه حسرت ها و آرزوهایت ...

باز هم محکم تر از قبل بتکان

تا این بار همه آن عشق های بچه گربه ای هم بیفتد!

حالا آرام تر، آرام تر بتکان

تا خاطره هایت نیفتد

تلخ یا شیرین، چه تفاوت می کند؟

خاطره، خاطره است

باید باشد، باید بماند ...

کافی ست؟

نه، هنوز دلت خاک دارد

یک تکان دیگر بس است

تکاندی؟

دلت را ببین

چقدر تمیز شد... دلت سبک شد؟

حالا این دل جای "او"ست

دعوتش کن

این دل مال "او"ست...

همه چیز ریخت از دلت، همه چیز افتاد و حالا

و حالا تو ماندی و یک دل

یک دل و یک قاب تجربه

یک قاب تجربه و مشتی خاطره

مشتی خاطره و یک "او"...

خـانه تـکانی دلـت مبـارک

[+] نوشته شده توسط pejman در 19:12 | |

درخت با جنگل سخن می گوید
علف با صحرا
ستاره با کهکشان و من با تو سخن می گویم
نامت را به من بگو
دستت را به من بده
حرفت را به من بگو
قلبت را به من بده،
من ریشه های ترا دریافته ام
با لبانت برای همه لب ها سخن گفته ام
و دست هایت با دستان من آشناست.
در خلوت روشن با تو گریسته ام
برای خاطر زندگان،
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام
زیبا ترین سرودها را
زیرا که مردگان این سا ل
عاشق ترین زندگان بودند.

[+] نوشته شده توسط pejman در 12:36 | |

جایزه

جنایت کاری که یک آدم را کشته بود، در حال فرار و آوارگی، با لباس ژنده و پرگرد و خاک و دست و صورت کثیف، خسته و کوفته ، به یک دهکده رسید.
چند روزی چیزی نخورده و بسیار گرسنه بود. او جلوی مغازه میوه فروشی ایستاد و به پرتقال های بزرگ و تازه خیره شد. اما بی پول بود. بخاطر همین دو دل بود که پرتقال را به زور از میوه فروش بگیرد یا آن را گدائی کند. دستش توی جیبش تیغه چاقو را لمس می کرد که به یکباره پرتقالی را جلوی چمشش دید. بی اختیار چاقو را در جیب خود رها کرد و....پرتقال را از دست مرد میوه فروش گرفت. میوه فروش گفت : بخور نوش جانت ، پول نمی خواهم
سه روز بعد آدمکش فراری باز در جلو دکه میوه فروش ظاهر شد. این دفعه بی آنکه کلمه ای ادا کند ،صاحب دکه فوراً چند پرتقال را در دست او گذاشت، فراری دهان خود را باز کرده گوئی میخواست چیزی بگوید، ولی نهایتاً در سکوت پرتقال ها را خورد و با شتاب رفت.
آخر شب صاحب دکه وقتی که بساط خود را جمع می کرد، صفحه اول یک روزنامه به چشمش خورد. میوه فروش مات و متحیر شد وقتی که عکس توی روزنامه را شناخت. عکس همان مردی بود که با لباسهای ژنده از او پرتقال مجانی میگرفت. زیر عکس او با حروف درشت نوشته بودند قاتل فراری و برای کسی که او را معرفی کند نیز مبلغی بعنوان جایزه تعیین کرده بودند.
میوه فروش بلافاصله شماره پلیس را گرفت. پلیس ها چند روز متوالی در اطراف دکه در کمین بودند. سه چهار روز بعد مرد جنایتکار دوباره در دکه میوه فروشی ظاهر شد، با همان لباسی که در عکس روزنامه پوشیده بود .
او به اطراف نگاه کرد، گوئی متوجه وضعیت غیر عادی شده بود. دکه دار و پلیس ها با کمال دقت جنایتکار فراری را زیر نظر داشتند. او ناگهان ایستاد و چاقویش را از جیب بیرون آورده و به زمین انداخت و با بالا نگهداشتن دو دست خود به راحتی وارد حلقه محاصره پلیس شده و بدون هیچ مقاومتی دستگیر گردید.
موقعی که داشتند او را می بردند زیر گوش میوه فروش گفت : " آن روزنامه را من پیش تو گذاشتم، برو پشتش را بخوان . سپس لبخند زنان و با قیافه کاملاً راضی سوار ماشین پلیس شد. میوه فروش با شتاب آن روزنامه را بیرون آورد و در صفحه پشتش، چند سطر دست نویس را دید که نوشته بود : من دیگر از فرار خسته شدم از پرتقالت متشکرم . هنگامی که داشتم برای پایان دادن به زندگیم تصمیم میگرفتم، نیکدلی تو بود که بر من تاثیر گذاشت . بگذار جایزه پیدا کردن من ،جبران زحمات تو باشد.

[+] نوشته شده توسط pejman در 12:24 | |

ماه من!

سلام مــاه مــن !

دیشب دلتنگ شدم و رفتم سراغ آسمان اما هر چه گشتم اثری از ماه نبود که نبود …!

گفتم بیایم سراغ  خودت ..

احوال مهتابیت چطور است ؟!

چه خبــر از تمام خوبی هایت و تمام بدی های مــن ؟!

چه خبــر از تمام صبــرهایت در برابر تمام ناملایمت های مــن ؟!

چه خبر از تمام آن ستاره هایی که بی من شمردی و من بی تو ؟!

چقدر نیامده انتظار خبــر دارم ؟!

چه کنم دلم بــرای تمــام مهــربانی هایت لک زده است !

راستی ، باز هم آســمان دلت ابری است یا ….؟!

می دانم ، تحملم مشکل است …. اما خُب چه کنم؟!

یک وقت خســته نشوی و بــروی مــاه دیگری شود …. هیچ کس به اندازه مــن نمی تواند آســـمانت باشد !

تو فقط ماه من بمون و باش !

ماه من !

مراقب خاطراتمان ، روزهای با هم بودنمان .. خلاصه کنم بهونه موندنم مراقب خودمون باش !

[+] نوشته شده توسط pejman در 12:14 | |

منم زیبا..

منم زيبا...

  که زیبا بنده ام را دوست میدارم

تو بگشا گوش دل پروردگارت با تو میگوید

[+] نوشته شده توسط Maryam در 23:40 | |

شب بود..!

شب بود ، شبی که تصویری سیاهتر از گذشته ها داشت…
شبی که مهتابش در پشت ابرهای سیاه به خواب رفته بود.
شبی که گهگاهی ستاره های نادری در آسمان سیاه و ابری می درخشیدند .
ستاره هایی که نوری نداشتند…
شب سوت و کور شده بود ، بدون مهتاب ، بدون ستاره!
ابرها به آرامی از کنار ماه می گذشتند…وقتی ابرهای سیاه بر روی ماه می نشستند احساس تنهایی و سیاهی در من بیشتر می شد…
شب نمی گذشت ، بی پایان بود…کاش هر چه زودتر این شب بی پایان ، پایان داشت. سکوتی سرد در تنهایی و درد در قلب آسمان دلم احساس می شد…
سیاهی شب…تنهایی مرد همیشه تنها !
ستاره ها درد مرا نمی فهمند ، مهتاب خاموش مانده است، چون ابرهای سیاه روی آن را پوشانده اند…
تنها امیدم به مهتاب بود اما…
حالا به چه کسی بگویم درد دلم را در این شب غریبه!…
ستاره ها هر کدام در آسمان برای یک دل هستندو برای هزار چشم چشمک می زنند …
من دلم می خواهد درد دلم را برای کسی بگویم که یک دل و یکرنگ باشد اما!..

[+] نوشته شده توسط pejman در 22:14 | |

غم عشق

نبینمت ابری و بارونی ام

نباشی من تو دنیا زندونی ام

 نبینمت شبام پر از غم میشه

هوای تازه از خونه کم میشه

پس همیشه پیش نگاهم بمون

نزار که ابری بشه این آسمون

اگه ترانه ای می خونم برات

زندگی می کنم آخه با صدات

کنار تو گریه رو دور می ریزم

تو احتیاجی واسه من عزیزم

زندگی می کنم نفس می کشم

رو اسم تنهایی قفس می کشم

[+] نوشته شده توسط pejman در 17:3 | |

گاهی...

گاهی که دلم به اندازه تمام غروبها می گیرد

چشمهایم را فراموش می کنم

اما دریغ که گریه دستانم نیز مرا به تو نمی رساند

من از تراکم سیاه ابرها می ترسم و هیچ کس

مهربانتر از گنجشکهای کوچک کوچه های کودکی ام نیست

و کسی دلهره های بزرگ قلب کوچکم را نمی شناسد

و یا کابوسهای شبانه ام را نمی داند

با این همه ، نازنین ، این تمام واقعه نیست

از دل هر کوه کوره راهی می گذرد

و هر اقیانوس به ساحلی می رسد

و شبی نیست که طلوع سپیده ای در پایانش نباشد

از چهل فصل دست کم یکی که بهار است...

[+] نوشته شده توسط pejman در 14:50 | |

کسی باید باشد

 همیشه باید کسی باشد
تا بغض‌هایت را قبل از لرزیدن چانه‌ات بفهمد
باید کسی باشد … …
که وقتی صدایت لرزید بفهمد
که اگر سکوت کردی، بفهمد …
کسی باشد که اگر بهانه‌گیر شدی بفهمد
کسی باشد که اگر سردرد را بهانه آوردی برای رفتن و نبودن بفهمد
به توجهش احتیاج داری
بفهمد که درد داری که زندگی درد دارد که دلگیری
بفهمد که دلت برای چیزهای کوچکش تنگ شده است
بفهمد که دلت برای قدم زدن زیرِ باران
برایِ بوسیدنش برایِ یک آغوشِ گرم تنگ شده است
همیشه باید کسی باشد همیشه…!

[+] نوشته شده توسط pejman در 22:1 | |

باران

وای باران    باران

شیشه ی پنجره را باران شست !

از دل من اما

چه کسی نقش تو را خواهد شست؟

آسمان آبی رنگ

من درون قفس سرد اتاقم دل تنگ

می پرد مرغ نگاهم تا دور

وای باران    باران

 پر مرغان نگاهم را شست....

حمید مصدق

[+] نوشته شده توسط pejman در 14:7 | |

جابجایی بسته

 یک روز مردی در حال عبور از خیابان کودکی را مشغول جابجایی بسته ای دید که از خود کودک بزرگتر بود،
پس به نزدیکش رفت و گفت: عزیزم بگذار تا کمکت کنم.
مرد وقتی خواست بسته را بردارد دید که حتی حملش برای او مشکل است چه برسد به این بچّه.
کمی که رفتند مرد از کودک پرسید چرا این بسته را حمل می کند؟
کودک در پاسخ گفت: که پدرش از او خواسته است.
مرد پرسید: چرا پدرت خودش این کار را انجام نداد؟ مگر نمی دانست که حمل این بسته برایت چقدر سخت است؟
کودک جواب داد: اتفاقا مادرم هم همین حرف را به پدرم زد ولی او گفت:
"خانم بالاخره یه خری پیدا می شه به این بچّه کمک کنه دیگه!"

[+] نوشته شده توسط pejman در 16:0 | |

من تو را نفس می کشم...دیوانه وار

حتے از هَمین راه دور...

[+] نوشته شده توسط pejman در 12:48 | |

ستاره دریایی

روزی مردی دانشمند که نویسنده ای توانا بود و داستان ها و شعرهایش طرفداران بسیار داشت. برای نوشتن رمان جدیدش به منطقه ای ساحلی رفت تا از سکوت و زیبایی آن منطقه برای نوشتن استفاده کند. یک روز که برای قدم زدن به کنار دریا می رفت. از دور مردی را دید که به شکل جالبی می رقصید و حرکاتی شبیه رقص می کرد. وقتی به او نزدیک شد دید او نمی رقصد بلکه خم می شود و از روی زمین ستاره های دریایی برجا مانده از مد شب گذشته را بر میدارد و بعد به سوی ساحل می دود و آنها را به پشت موجها پرت می کند. نویسنده علت این کار را از آن مرد پرسید. آن مرد جواب داد ستاره های دریایی تا چند ساعت دیگر که آفتاب بالا می آید می میرند و من آنها را به دریا برمیگردانم. آنها از مد شب گذشته مانده اند و حالا زمان جزر شده و آنها به دریا بازنگشته اند. نویسنده از آن مرد پرسید: مگر نمی بینی این ساحل هزاران کیلومتر امتداد دارد، و تلاش تو برای اینهمه ستاره دریایی که در سراسر ساحل مانده اند فايده ای ندارد؟ 
آن مرد بدون آنکه جوابی بدهد. خم شد و ستاره دریایی دیگری را برداشت. به سوی ساحل دوید و آن را به پشت موج های خروشان انداخت. و بعد برگشت و گفت برای این یکی که فايده داشت!.. نویسنده وقتی به کلبه اش برگشت تمام مدت به فکر آن جوان و کارش بود. صبح روز بعد از خواب بیدار شد و به ساحل رفت و همراه با آن جوان تمام روز مشغول پرتاب کردن ستاره های دریایی در آب شد...

[+] نوشته شده توسط pejman در 1:0 | |